Dit Olympische thema leek van toepassing op de deelname van VERON Centrum aan de PACC van 2018. Althans, als je de score bekijkt, dan zou dat de conclusie kunnen zijn, maar niets is minder waar. De wil was er wel, maar de crew werd danig gehinderd door de nodige aanloopmoeilijkheden. Ten eerste vergde het opzetten van een tweetal extra antennes veel meer tijd dan vooraf werd ingeschat. De constructie van de FB-33 beam voor de 10-15-20 mtr (met nog een verlengstuk voor de 40 mtr) ging niet van een leien dakje, toen de SWR-meter aangaf dat een van de elementen niet jofel was. Gelukkig was er nog een reserve-element aanwezig, maar ja dat kostte de nodige tijd. Voorts moest de beam op de Clarck-mast bevestigd worden en tegen het restant van een ooit trotse populier worden gesjord. Helaas, ook hier ging wat scheef toen de aluminium pijp waarop de mast rustte, het begaf tijdens het omhoog sjorren van de mast. Goede raad was duur, maar gelukkig wist een ervaren scout in ons midden, met behulp van een houten paal en vakkundig pionierswerk de zaak alsnog te klaren. Ook de 160 meter dipool ophangen tussen een drietal bomen, bleek geen sinecure. Diverse pogingen om het touwwerk over de takken te gooien waren nodig, maar uiteindelijk was de klus geklaard. Paul/PE2LZ en Karel/PA1RLM hadden zich vrijdag al bezig gehouden met het installeren van de nodige software (N1MM-logger) op een viertal PC’s en dat leek dik in orde. Leek, want toen dan eindelijk begonnen kon worden (de klok liep al tegen 14:15 CET) liepen we ook hier tegen wat problemen aan. Een PC werd niet herkend in het netwerk en hier en daar bleek HF- instraling enkele toetsenborden op hol te brengen. Lastig en hier en daar toch wat stress, maar gelukkig uiteindelijk werden de problemen goeddeels opgelost.
Al met al, geen gelukkig start dus en tijdens de evaluatie werd afgesproken een draaiboek te maken en in het vervolg met het plaatsen van de extra hardware en het installeren (en testen) van de software, zeker een week voor de aftrap te beginnen.
De lol en de onderlinge kameraadschap was er overigens niet minder om en na het overwinnen van de aanloopproblemen, werd er serieus gewerkt.
Mama mia, che casino……Francesco/PE1F, Paul/PE2LZ en Peter/PD1RP buigen zich over Clarkmast, die later vrolijk mee zou buigen…..
Frank/PD9MP knutselt de FB 33 beam in elkaar en is in zijn element zo te zien
Superscout Thom/PA9T kan alweer de boom in……
De 160 mtr dipool, Thom kijkt het nog even aan, maar weet later met een paar superworpen de draad in de bomen te krijgen…. Thom staat vanaf de PACC bekend als Papa Alfa9Takken 😉
Hmmm….goede raad is duur……maar met zoveel kennis op een rijtje
Francesco/PE1F (uiteraard op CW) op de 80 mtr en Paul/PE2LZ en Peter/PD1RP in SSB op de 20 mtr bijten het spits af
Thom geeft onderricht aan enkele scouts met hamoperator aspiraties
Roel/PA2RG op CW in de 15 mtr en heeft er schik in
Francesco/PE1F en Ab/PA5ABW in full swing op CW in resp. de 80 en de 20 mtr. Door de HF instraling werkten de toetsenborden niet naar behoren zodat beide heren ‘op het handje’ QSL moesten geven, maar….dat vonden zij niet erg….ouwe vonkenboeren vinden dat wel leuk moet u weten….
Karel/PA1RLM op de 40 mtr, niet van zijn stuk te brengen
Frank/PA7F zet zich schrap. Let op de stand van de mike….hij zal toch niet uit zijn nek kletsen??
CW-monster Frank/PA7Fast in opperste concentratie
Roel heeft er nog steeds schik in
Mike/PA4MIC broedt een plannetje uit zo te zien en Egon/PA3EDN strekt even de benen
Dit geeft een beetje een indruk hoe de nieuwe shack er uit zal komen te zien
Even tijd voor ontspanning, op de bank rechts de 2 scouts met hamoperator aspiraties
Peter/PD1RP moederziel alleen in de kleine uurtjes
Het (voorlopige) resultaat van PI4UTR, werkend onder de call PA0AA, luidt als volgt:
- 160 mtr -> 207 QSO’s
- 80 mtr -> 526 QSO’s
- 40 mtr -> 538 QSO’s
- 20 mtr -> 411 QSO’s
- 15 mtr -> 39 QSO’s
- 10 mtr -> 1 QSO
In totaal 1.722 QSO’s met een puntentotaal van 462.326. We zullen hiermee vermoedelijk geen potten breken, maar het plez
