Museumschip De Elbe PI4DWN/MM

DSC01581Op zaterdag 23 april jl. begaven de oud marconisten Hans van den Toorn/PA3ERE en Ab Woutersen/PA5ABW, zich in alle vroegte richting Maassluis, alwaar zij zouden opstappen op museumschip De Elbe. Van 1959 tot en met 1976 voer de Elbe als zeesleper voor Smit, onder de roepnaam PDWN. In 1976 werd het schip verkocht en deed het dienst als loodsboot voor ‘Maryland Pilots’ en van 1985 tot 2001 voer zij als ‘Greenpeace’ voor de gelijknamige organisatie, die geen nadere introductie behoeft. Een aantal enthousiastelingen haalde het schip weer naar Nederland en begon met een grondige restauratie. Dat dit niet van een leien dakje ging, kunt u lezen op de eigen site van De Elbe, http://www.zeesleperelbe.nl/

Alhoewel niet aangekondigd, troffen beide heren een radiokamer aan, die QRV voor gebruik was en werden zij welkom geheten door vrijwilliger en collega hamoperator Wim Bruurmeijer/PA3DOM, die zijn eigen set, een IC 756, had meegenomen, die via een AT stond aangesloten op een van de hoofdantennes. Overigens is de radiohut in volle glorie hersteld, wat voornamelijk te danken is aan ongelooflijk technisch monnikenwerk verricht door de hoofd operator Dick Kraayveld/PA8DWN, met name aan de hoofdzender een in Zweden gebouwde MT 600, goed voor 600 Watt A1A en A3E. De hoofdontvanger is een Philips BX 925A en de reserve ontvanger een BC 348. Verder staat er in de radiohut nog een (op accu’s  lopende) reservezender, die uitsluitend op de MF-banden tussen 410 en 512 kHz kan uitkomen, op de daarvoor bestemde scheepsfrequenties, in A1A en A2A. Dit laatste (A2A dus, oftewel MCW) uitsluitend op de toenmalige internationale nood- en oproepfrequentie 500 kHz/600 meter.

DSC00764

 

De Elbe maakte om exact 10:00 CET de trossen los (voor en achter heet dat) en ging dus QTO Maassluis bnd fr IJmuiden met een ETA van 16:00 CET.

Aangezien Wim zich ook nog van zijn andere taak aan boord moest kwijten (stuurman) nodigde hij ons uit om achter de set te kruipen en dat was niet tegen dovenmansoren gezegd natuurlijk. Zeker voor Hans was dit een buitengewoon gebeuren omdat hij in het grijze verleden nog een half jaar op het zusterschip van de Elbe, de Clyde, gevaren heeft. De nodige QSO’s werden gemaakt in de 40 meter, op en rond de 7.020 kHz. Leuk was het om o.a. een 4-tal ex collega’s op deze frequentie te treffen, waaronder twee Duitse oud ‘Funker-Offiziere’,  een Engelse R/O en een Nederlandse oud sleepbootmarconist.

Hieronder PA3ERE QRL onder PI4DWN/MM

Er stond een stevig windje, in zeemanstermen een stijve bries genoemd, die witte kopjes op de Noordzee vormde met de bekende witte strepen op het water, wat toch op ongeveer 5 à 6 Beaufort opleverde. Een fantastische ervaring om na zo vele jaren (respectievelijk 25 en 44 jaar) weer eens een stampend en slingerend schip onder de kont te voelen en daadwerkelijk vanuit een echte radiokamer te werken.

Dat de mannen op de brug nauwkeurig konden navigeren bleek wel uit het feit, dat de Elbe, op slechts één motor lopend, om zo goed als klokslag 16:00 CET weer QTP te gaan in IJmuiden. Beide oude sparksen gingen voldaan terug in de bus naar Maassluis met een gevoel van ‘zo weer iets beleefd wat ze ons niet meer kunnen afnemen’………….

027